Aan het begin van de twintigste eeuw waren er in onze enorme zeeën veel baleinwalvissen. Wat is er met hen gebeurd? De blauwe vinvis is de grootste baleinwalvis en het grootste levende dier dat ooit op onze planeet is ingeademd. Deze dieren maken geluiden die vele kilometers bewegen, maar we kunnen deze geluiden niet horen zonder uitzonderlijke hardware. Ze eten bovendien consequent duizenden kilo’s voedsel en ze leven net zo lang als wij.
Onderzoekers en oceanografen zijn voortdurend bezig met het afronden van het onderzoek naar de blauwe vinvis in een poging het uithoudingsvermogen van dit glorieuze dier te vergroten, dat volgens specialisten momenteel wereldwijd onder de 10 000 ligt. Tot nu toe was waarschijnlijk het beste geheim van de oceaan de plaats waar deze walvissen worden verwekt.
Vaker wel dan niet zwemmen blauwe vinvissen ver weg van de kust en komen gewoon voor korte periodes aan de oppervlakte, gewoonlijk voor een paar momenten tegelijk. In de voorval komen sowieso een groot aantal van deze dieren bijeen om voor de verzorging te zorgen. Analisten krijgen op dat moment de kans om ze te labelen. Ze zouden ze dan tijdens de koudere tijd van het jaar naar het zuiden kunnen volgen met satellietlabels. Met deze gegevens hebben wetenschappers ontdekt dat deze walvissen paren en zwanger worden in de oerwouden.
Blauwe vinvissen voeden zich tijdens de koudere tijd van het jaar wanneer ze paren en een nageslacht krijgen. Ze zijn dubbel zo groot als de meer normaal bekende walvissen. Specialisten denken er minimaal over na. Een volwassen vrouwtje Blauwe vinvis kan ongeveer 180 ton wegen, wat zwaarder is dan 25 volledig ontwikkelde olifanten. Het hart alleen is zo groot als een klein voertuig en weegt bijna 500 kilogram. Ze ontwikkelen zich tot drie transporten.
Blauwe vinvissen hebben geen tanden. Op het moment dat ze hun mond openen, zorgen huidplooien ervoor dat hun keel groeit, waardoor ze krill en kleine krabben kunnen opzuigen. Kleine visjes en krill vormen praktisch de volledige eetroutine van de blauwe vinvis. Het grootste wezen op aarde profiteert van een van de kleinste. Er is ongeveer een ton krill nodig om de maag van een blauwe vinvis te vullen en ze kunnen consequent drie en een half enorme ladingen van deze kleine garnalenachtige aaseters opeten.
Neven van de blauwe vinvis, bultruggen, eten over het algemeen niet tijdens de koude maanden wanneer ze paren en afkalven. Blauwe vinvissen zijn echter meerdere keren zwaarder dan hun familieleden. Blauwe vinvissen zijn zo groot dat ze hardnekkig moeten schrokken om hun energieniveau het hele jaar op peil te houden. Voor het paren en afkalven hebben deze monsters energie nodig en een gunstige plek om brandstof te geven.
Blauwe vinvissen kunnen ook de absoluut meest intense oproepen van elk wezen maken, maar we hebben unieke innovatie nodig om ze te horen. Onderzoekers zijn geschikt om bepaalde geluiden van specifieke walvissen te ontcijferen en proberen te ontcijferen wat ze kunnen betekenen door de akoestische tekens te contrasteren met het waargenomen gedrag.
Onderzoekers voegen tests toe aan de walvissen via attracties. De labels geven aan hoe diep de walvissen duiken, hun worp en roll en hoe ze naar hun prooi toe bewegen. Deze tests worden bovendien gebruikt om allesomvattende geluiden op te nemen. De geluiden waar de specialisten vooral door geïnspireerd zijn, zijn de hints van boten in de transportpaden. De specialisten vertrouwen erop dat de gegevens van deze tests adressen kunnen adresseren, bijvoorbeeld hoe luidruchtig de hints van de boten in contrast staan met de walvis en of en wat de commotie van deze boten voor de walvissen betekent. De informatie kan aan het licht brengen of de vraatzuchtige honger van de walvissen hen in gevaar brengt vanaf de transportpaden. Ze gebruiken deze informatie om gevarenzones te onderscheiden.
Een deel van de gebieden met een grotere dikte die blauwe vinvissen gebruiken en die elke late lente terugkeren om voor te zorgen, zijn ontmoetingsruimten met groeiend transportverkeer. Boten worden momenteel diverser en ook groter en sneller, aangezien ze een steeds groter aantal koopwaar aan de havens van de wereld leveren. Dit is de catastrofe die wacht op de walvissen. Zou het kunnen dat in de nasleep van het verdragen van de haaien en de walvisjacht die boten de grootste gevaren voor het uithoudingsvermogen van de blauwe vinvis dramatisch pauzeren?
Exploratie biedt de beste nieuwe transportmethoden die de grootste baleinwalvissen de ruimte zullen geven die ze nodig hebben. De test om er zeker van te zijn dat de blauwe vinvissen nog maar net begonnen zijn. Om deze almachtige wezens een kans te geven, moeten we de zeeën voor een lange tijd beschouwen … voor alle dieren ongelooflijk en klein … maar voor deze situatie in wezen voor het buitengewone.
